Dat vorst verschil maakt of je vogels ziet, of niet, dat bleek vanmiddag wel. Ik wilde aan het eind van de middag nog even een rondje Avelingen maken en kwam daar fantastische mensen en vogels tegen. Een waterral bv, niets ongewoons zou je zeggen. Nee
dat is waar, je hoort ze vaak genoeg en soms zie je ze in een glimp wegschieten, maar je ziet ze zelden in open vizier. Vanmiddag dus wel en ik was meteen ontzettend blij. Je pakt snel je camera om een bewijsplaatje te kunnen schieten, maar deze had schijnbaar
vertrouwen in me en bleef rustig op zo'n 5 meter afstand, peuren in de modder. Eindelijk dus eens een fatsoenlijke foto van de vogel kunnen maken. Het beestje zal wel honger gehad hebben, want hij liet zich wel goed zien, maar gaf, zoals doorgaans, geen schreeuw
als commentaar. Tja en dan zie je ook nog eens een brilduiker man en een paartje nonnetjes, niest bijzonders in ons land, maar voor in de Alblasserwaard zijn ze toch best wel zeldzaam. Het leuke om de middag af te sluiten was, dat er een jonge vogelvriend
die ik tegen kwam, graag even mee wilde gaan kijken om die toch wel zeldzame soorten voor de Waard te zien. Ik geniet er van, dat er tieners zijn die vol interesse zijn voor de natuur en daar wil ik mijn tijd wel in steken. Kortom, een paar bijzondere uurtjes
genieten en die je niet snel zal vergeten.