Vanmorgen mochten we weer genieten van onze nationale vogel, de Grutto, tijdens de weidevogel excursie op de Donkse Laagten. Een fantastische en enthousiaste groep deelnemers was om 10 uur present, om met elkaar op zoek te gaan naar de broedende weidevogels
en zoveel andere mooie vogels, insecten en planten. Al aan het begin werden we verrast door een rietgors en daarbij een uitbundig zingende rietzanger, die bij wijze van spreken in de gaten werden gehouden door een visdief, die al speurend langs dezelfde rietkraag
vloog. Een stukje verderop werden we verrast door een voor de Alblasserwaard wel bijzondere waarneming, een Tapuit. Okay zal geen blijver zijn, maar wel leuk om die even ter plaatse te zien. Ook een uit de kluiten gewassen roodwang schildpad, lag zich te koesteren
in de zon. Een excoot die er niet thuis hoort, maar wel apart om te zien. En ja kort daarop zagen we de vogels, waar we voor gekomen waren, de weidevogels als Tureluur, Grutto en Kievit. Dat was genieten, zeker toen we al een drukke vader Kievit zagen, die
zijn kuikens probeerde te verdedigen. Om deze tijd houden de meeste weidevogels, zich erg rustig, want ze moeten vooral geen aandacht trekken op hun nesten. Behalve natuurlijk, als je schattige kuikentjes op zoek zijn naar insecten in het lila tapijt van de
pinksterbloemen. Een rustig overvliegdende buizerd, kon ook al niet op veel empathie rekenen, want op dat moment deed het er niet meer toe of je nu Tureluur, Grutto of Kievit bent, zulke kostgangers als buizerd, zijn ongewenst bezoek en dat lieten ze te zamen
wel merken aan de vogel ook. Tja en dan dat eeuwig vrolijke deuntje van de Veldleeuwerik, daar moet je wel blij van worden. Al zingend, hoog opstijgend in de lucht, is dat echt een sfeer maker.
Het is goed leven in het natuurgebied de Donkse Laagten
zullen de Brandganzen hebben gedacht, want hoewel het grootste deel al naar Zweden is vertrokken, zaten er nog vele honderden, zich tegoed te doen van het gras, rondom de vogelplas. Een Bruine Kiekendief werd gespot en dan zie je meteen dat moeder ganzen,
hun kroost meenemen naar het water. Wat zeker ook een leuke waarneming was, dat er 2 Lepelaars aan het foerageren waren. Ze broeden hier, voor zover mij bekend niet, maar het was wel een leuke soort om te zien.
Het gebied was niet allen mooi qua vogels,
maar ook wat betreft de grote kleurenpracht van de lentebloemen in een oer Hollands landschap. En daarin waren ook een aantal verrassend aantal zeldzame planten, als diverse orchideen en moeraskartelblad.
De stemming was goed en we genoten er allemaal
van. En ongetwijfeld heeft iedereen iets moois mogen zien, wat zijn of haar interesse had. Na een kleine 3 uur lopen waren we weer terug op het startpunt en konden we terug zien op een prachtige tocht. Al napratend zagen we nog een bijna compleet witte buizerd
en dat maakte de beleving compleet. En oh ja, mocht u ooit het geluid horen van 2 tikkende kiezelsteentjes tegen elkaar, dan weet u dat u te maken heeft met een Zwartkop.
Bij sommige kon ik zeggen tot ziens in bv de Kampina, bij anderen tot een volgende
keer. Hoe dan ook, wanneer je excursies mag geven voor Vogelbescherming, ontmoet je fantastische mensen, waarmee je een band krijgt of hebt, waarin je het leuk vind om op zijn tijd met elkaar op ontdekking te gaan in al het moois wat onze natuur biedt.